به گزارش صندلی سبز؛ محسن پیرهادی با طرح این سوال که چرا سیاست های فرهنگی ما در ۶ برنامه توسعه ای اثر گذار نبوده است؟ بیان کرد: تکاپوی دولت ها برای دستاوردسازی در حوزه های عمرانی و محسوس سبب مهجوریت فرهنگ شده، برای رفع این مهجوریت ضروری است در سیاست گذاری فرهنگی از کلی گویی بپرهیزیم و آن را با مسائل اجتماعی تنظیم کنیم.
وی در ادامه با گلایه از جای خالی نگاه مبنایی و دغدغه محور به مسائل فرهنگی، اظهار کرد: تغییر و تحولات کشور وارد مرحله جدیدی شده که نیازمند آرایش فرهنگی، سیاسی و اقتصادی متناسب با این مرحله است. لذا سیاست ها و سیاستگذاری ها هم باید جنبه تحولی به خود بگیرند و به سمتی هدایت شوند که همه اقشار جامعه در آن مشارکت داده شوند و به تعبیری دیگر نقش مولد بیابند، گامی مهم و اثرگذار که حتما نیازمند عزمی فرهنگی و تغییر سبک زندگی و رویه های معمول و کنار گذاشتن کلیشه های موجود است.
به نوشته ایسنا،نایب رئیس فراکسیون انقلاب اسلامی در مجلس تصریح کرد: قانون برنامه توسعه از جمله مهمترین سند پیش روی دولت ها به منظور اجرای مأموریت ها در حوزه های گوناگون ازجمله فرهنگ است. کلیه برنامه های توسعه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور، علیرغم تفاوت رویکردی دولت های مختلف نســبت به مقوله هــای اقتصادی و سیاسی، در عرصه برنامه ریزی در حوزه فرهنگ، تفاوت چندانی میان آنها دیده نمی شود و به نظر می رسد که مقوله فرهنگ در این برنامه ها مغفول است.
وی در ادامه تاکید کرد: در شرایط فعلی و در پی ابلاغ سیاست های کلی برنامه هفتم توسعه توسط مقام معظم رهبری و شروع به کار تدوین برنامه هفتم توسعه در دولت، ضروری است به منظور ارتقای سطح تدوین برنامه هفتم و رفع اشکالات موجود، با مرور برنامه های پیشین توسعه، الزامات سیاستی- تقنینی تدوین برنامه هفتم توسعه در حوزه فرهنگ نیز مورد توجه قرار گیرد.
نگاه بنیادی و دغدغه محور به مسائل فرهنگی وجود ندارد
